Δεν χρειάζεται να είσαι καλό κορίτσι, για να είσαι καλός άνθρωπος.
Νέα Υόρκη , 1940 .
Η 19χρονη Βίβιαν Μόρις μόλις έχει αποβληθεί από το Κολέγιο Βάσαρ.
Οι εύποροι γονείς της την στέλνουν στο Μανχάταν για να ζήσει με τη θεία της, η οποία έχει ένα παλιό ετοιμόρροπο θέατρο στο κέντρο της πόλης.
Εκεί η Βίβιαν θα αναδείξει το ταλέντο της στη ραπτική και θα εργαστεί ως ενδυματολόγος του θεάτρου.
Μπροστά στα έκπληκτα μάτια της θα αναδυθεί ένας εντελώς άγνωστος φαντασμαγορικός κόσμος: αντισυμβατικά κορίτσια που αναζητούν διασκέδαση και πίνουν το μεθυστικό κρασί της ζωής ως την τελευταία σταγόνα, ένας χαρισματικός πλέι μπόι ηθοποιός, μια μεγάλη κυρία του θεάτρου, ένας κυνικός συγγραφέας και ένας ευαίσθητος σκηνοθέτης.
Στον κόσμο της Βίβιαν, όμως, θα έρθουν τα πάνω κάτω, όταν με ένα λάθος της θα ξεσπάσει μεγάλο σκάνδαλο.
Τί ακριβώς έχει συμβεί και ποιά απόφαση θα πάρει;
“Κάποια στιγμή στη ζωή της η γυναίκα κουράζεται να νιώθει συνεχώς ντροπιασμένη.
Έπειτα από αυτό είναι ελεύθερη να γίνει αυτό που πραγματικά είναι”. (περισσότερα…)
Ανέπαφες επαφές στενού τύπου #μένουμεσπίτι
Written by ChichiMdou, Posted in Comments, Music, ThinkFree, Timeline
Νομίζω, ότι δεν είχαμε ασχοληθεί ποτέ προγραμματικά και ουσιαστικά με τον όρο “ανέπαφος”.
Γνωρίζαμε την έννοια, αλλά ποτέ δεν πιστεύαμε, ότι αυτή η λέξη μπορεί να κρύβει μέσα της τόση ενέργεια.
Μπήκε στη ζωή μας ενεργά πριν από λίγα χρόνια, αφού αρχίσαμε π.χ. να χρησιμοποιούμε την χρεωστική μας κάρτα “ανέπαφα”.
Αρκετοί ήταν αυτοί που ένιωσαν μία απελευθέρωση, ενώ κάποιοι άλλοι παρέμειναν στην επιλογή χρήσης του pin, για να νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Ανέπαφες συναλλαγές για οικονομία χρόνου, αφού ο χρόνος είναι χρήμα.
Και ξαφνικά, λίγες ημέρες πριν την Άνοιξη μας επικοινωνείται, ότι η ασφαλής ανέπαφη κάρτα μας πρέπει να αποστειρώνεται και εμείς να έχουμε ασφαλείς ανέπαφες επαφές με όλους τους ανθρώπους.
Όχι αγκαλιές, όχι φιλιά, όχι αγγίγματα κι αν τύχει και ξεχαστούμε, γρήγορα καλό happy birthday πλύσιμο χεριών και αποστείρωση. (περισσότερα…)