Να είσαι social media freak άτομο, να μοιράζεσαι του κόσμου τα τραγούδια και να είναι “σπάσιμο” που δεν μπορείς να μοιραστείς κάποιο δικό του.

Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά τα τραγούδια του Prince δεν τα έβρισκες εύκολα στο youtube.

Σήμερα άλλο ένα κομμάτι της εφηβείας μου “σφράγισε”.

Δεν μπορώ να πω ότι πέθανε, γιατί μπορεί να έσβησε ο άνθρωπος, αλλά το κομμάτι που συντρόφευσε εκείνη την τρυφερή ηλικία θα είναι πάντα ζωντανό.

Κι ενώ οι περισσότεροι τον είχαν αγαπήσει για το Raspberry beret, το Purple Rain και φυσικά το Kiss, το δικό μου ήταν πάντα το When doves cry.

Δεν είμαι αυτή, που θα μιλήσω για το μέγεθος του καλλιτέχνη.

Μπορώ να πω όμως, ότι ήταν από τους λίγους star της δικής μου γενιάς, που σεβόμουν γιατί ένιωθα ότι μιλούσε με τη δουλειά του.

Τουλάχιστον αυτή ήταν η αίσθηση που είχα .

Δεν προκαλούσε για να προκαλεί.

Ήταν καλλιτέχνης.

Ήταν star!

Ένας μεγάλος αθόρυβος star.

Έτσι τον έχω στο μυαλό μου.

Λυπάμαι, γαμώ τη!

 

 

 

Kαι μην ξεχνάμε και αυτό, που το είχε γράψει εκείνος κι ας το έκανε επιτυχία η Sinead.

 

Prince