* Υγεία * Αγάπη *Ευτυχία

κι όλα τα άλλα γίνονται.

Aκούγονται κλισέ, αλλά όσο συγκεντρώνεις εμπειρίες, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι έτσι. Την πραγματική αξία τη νιώθεις όσο μεγαλώνεις. Κι αν το καλοσκεφτείς, μπορεί να ξεκινήσεις πιο θετικά τη μέρα σου.

………

Αισιοδοξία Part 1.

Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν κάτι αισιόδοξο και ελπιδοφόρο, δημοσιεύουν ένα quote (γνωμικό whatever), μια εικόνα που εκφράζει κάτι τέτοιο, για να το δουν, να πεισμώσουν και να το πιστέψουν και οι ίδιοι. Ε, πολύ καλά κάνουν, αν νιώθουν ετσι. Κι αν αυτό λειτουργεί κιόλας, go-go-go κι όλα τα like μαζί τους!

Εγώ πάλι, είμαι αλλουνού γιόγκι meditation και μοιράζομαι μια αισιόδοξη σκέψη, όταν είμαι ήδη στα “πάνω” μου, όταν είναι statement, δηλαδής!

Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο.

Λόγος μπορεί να αποτελέσει το ότι πέτυχα την αναλογία της ζάχαρης στον καφέ μου (ναι, κάποιες μέρες νυστάζω πολύ και δεν ξέρω κι εγώ πόσες κουταλιές βάζω) ή το ότι δεν φριζάρουν τα μαλλιά μου (κερατίνη, αγάπη μου), το χαμόγελο της κόρης μου, η αγκαλιά του καλού μου, η επικοινωνία με τους φίλους μου ή απλά μια τρελή ιδέα που μου ήρθε. Επίτηδες τα βάζω με αυτή τη σειρά.

Δεν παίζει πάντα ρόλο η συγκριτική αξία των πραγμάτων, για το βαθμό που θα σου φτιάξει η διάθεση και ούτε είναι κάτι κακό, για το οποίο θα πρέπει κανείς να νιώθει ενοχές.

Νομίζω…

Πάντα θα λατρεύω το χαμόγελο της κόρης μου, αλλά το πρωί που ξυπνάω και το μυαλό μου ακόμη κοιμάται, η μυρωδιά του καφέ, είναι “ο δρόμος για τον Παράδεισο”. ←απoλογητική διάθεση alert (Λυπάμαι, μικρή μου, αν το διαβάσεις και χρειαστείς ώρες ψυχοθεραπείας λόγω της μανούλας που σου έτυχε να έχεις.)

Έτσι, που λέτε, έχω μπροστά τη μεγάλη εικόνα της ζωής μου, τον πίνακα με backgroud τα παραπάνω κλισέ και με τα μεγαλόπνοα” θέλω” μου και εκεί καρφιτσώνω τα highlight των ημερών, που περνούν.

………

Αισιοδοξία Part 2.

Όλες τις φορές που μοιράζομαι σκέψη, όσο “γιούχου” κι αν είναι αυτή, είναι αληθινή.

Είναι “εγώ”. Είναι κάτι που μου βγαίνει αυθόρμητα και γι’αυτό πολλές φορές τα statusUPdate μου είναι “γιούχου” (γιατί είμαι “γιούχου” και βγαίνει αυθόρμητα στον κόσμο από τα παρασκήνια :p ).

Είμαι φύσει αισιόδοξο άτομο. Ως ένα σημείο μπορείς να με πείς και θέσει (άτσα, επίδειξη στη χρήση δοτικής), αλλά η ουσία τελικά, είναι ότι είμαι.

Νιώθω τη συννεφιά, που έχει πέσει παντού (παντού…ΠΑΝΤΟΥ, όμως) και κάθε μέρα την αισθάνομαι να βαραίνει στο κεφάλι μου.

Άτλαντα δεν με λες, αλλά την αντέχω ακόμη. Μέχρι στιγμής δεν με έχει κάνει να λυγίσω το κεφάλι και το σώμα μου.

Και ξέρετε, δεν είναι, ότι όλα πάνε καλά στη ζωή μου (Hellooooo, κι εγώ στην Ελλάδα ζω).

………

Πάει ο φούρνος!

Κοίτα, που τόσα χρόνια έλεγα να φτιάξω muffin που τα λένε cupcake, που είναι μικρά κεκάκια και όλο δίσταζα, γιατί πίστευα ότι δεν θα τα πετύχω και τα κατάφερα προχτές! Μεγάλη επιτυχία! Τόσο μεγάλη, που αποφάσισα να τα ξαναφτιάξω χτες. Και χάλασε ο φούρνος. Αυτά!

………

Τα γλυκά που τρως κρυφά, είναι πιο νόστιμα

Η χρονιά που κλείνει ήταν τόσο σκληρή και πικρή κι άλλο τόσο γλυκειά και φωτεινή.

Συνειδητοποίησα στην πράξη τη σκληρότητα και την πίκρα, όταν μέσα από την απώλεια ένιωσα για μία ακόμη φορά το πόσο εύθραυστοι είμαστε και πόσο εφήμερη είναι η ύπαρξή μας.

Το να συνειδητοποιείς κάτι τέτοιο, σε γεμίζει φόβο γιατί πρώτα από όλα δεν θέλεις να χάσεις αυτό που έχεις, δεν σου αρέσουν οι αλλαγές και δεν ξέρεις το μετά. Αυτό το άγνωστο κρύβει φόβο (πάλι στο φόβο γυρίσαμε).

 

Έτσι τα σκέφτομαι και τα νιώθω. Κι αν σας ακούγονται βαρύγδουπα και πομπώδη, τέτοια είμαι. Βαρύγδουπη και πομπώδης!

Αυτά που έχω νιώσει καλά στο πετσί μου, τα κουβαλάω όλη τη μέρα μέσα μου.

Από την ώρα που ξυπνάω μέχρι την ώρα που πέφτω για ύπνο.

Όμως ο φόβος της στιγμής γίνεται η δύναμή μου.

Νιώθω και ξέρω, ότι τα πάντα μπορούν να ανατραπούν ανά πάσα στιγμή, γιατί έτσι γίνεται.

Την ώρα που ακουμπώ το πλήκτρο για να πατήσω το γράμμα της επόμενης λέξης, μπορεί να αλλάξουν όλα. Μπορεί να έχουν ήδη αλλάξει κι απλά να μην το ξέρω ακόμη.

Κι όσο μπορώ, όσο προλαβαίνω, ξεκλέβω χρόνο, όπως το μικρό παιδί που ξέρει που είναι κρυμμένα τα γλυκά κι όταν βρίσκει ευκαιρία παίρνει κρυφές μπουκιές.

Όλοι έχουμε υπάρξει παιδιά και ξέρουμε ότι αυτά τα γλυκά είναι πιο νόστιμα, τα άτιμα.

Όσο βρίσκω χρόνο, που μου προσφέρουν τα ανεκτίμητα κλισέ της ζωής μου, εκμεταλλεύομαι το χρόνο, την ευκαιρία να γευτώ νοστιμιές.

Δεν περιμένω.

Δεν μπορώ να περιμένω.

………

Α! Στάσου να ακούσω αυτό. Έχω “κολλήσει” τόσες μέρες μαζί του.

………

Ωπ! Τελείωσε ο πρώτος καφές!

#goodmorning_Scarlett

Image by Kelly Sikkema

#goodmorning_Scarlett Believe Mumford & Sons Καλημέρα σκέψεις