StatusUPdate.gr

What's on my mind (?)

Τρίτη

5

Ιανουάριος 2016

0

COMMENTS

Πήγα και είδα “Παπακαλιάτη”

Written by , Posted in Movies-Series, Timeline

Τί;

Tί, γιατί το λέω έτσι;

Γιατί όλοι έτσι λένε.

“Θα πάω να δω Παπακαλιάτη. Είδα Παπακαλιάτη.” και πάει λέγοντας.

Και όσο καλό μπορεί να ακούγεται για αυτούς που είναι fan του, άλλο τόσο άδικο τελικά μπορεί να είναι για τον ίδιο.

Γιατί  οι περισσότεροι πάμε να δούμε μια ταινία προκατειλημμένοι.

Οι μεν που τον λατρεύουν με την προκατάληψη για να τον αποθεώσουν, οι άλλοι πολύ κριτικοί και επιφυλακτικοί.

Άλλη μία “Ταμπέλα”.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όμως.

Ομολογώ, ότι τις πρώτες δουλειές του (που δεν θυμάμαι ποιές ήταν), τις παρακολουθούσα.

Οι σειρές του Χριστόφορου (καθότι έτσι τον αποκαλούσαν όλοι) ήρθαν να παρουσιάσουν μια άλλη εικόνα και να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του κοινού.

Ενώ περνούσε ο καιρός, άρχισε να μην με κρατάει το στυλ και η προσέγγιση. Όσο ενδιαφέρον κι αν είχαν οι υποθέσεις που πραγματευόταν, η υπερβολή που υπήρχε σε κάποια σημεία δεν χωρούσε στο δικό μου μικρό μυαλό π.χ. Η ηρωίδα ανακοινώνει στο σύζυγο την ώρα του γεύματος, ότι τον απατά κι εκείνος απαντά “Σαλάτα, αγάπη μου;” προσφέροντάς της το μπωλ με τα λαχανικά για να σερβιριστεί, αντί να της φορέσει καπέλο.

Δεν με ενοχλούσε η γιάπικη εικόνα με όλη τη σκηνοθετική χλίδα π.χ. με τα διαμερίσματα στην κορυφή του Μανχάταν, που ενοχλούσε κάποιους άλλους (που ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί τους ενοχλούσε, ενώ παρακολουθούσαν με μανία ξένες σειρές με αντίστοιχη οπτική), με ξένιζε το extreme των σχέσεων, των καταστάσεων κλπ.

Αφού ένιωθα έτσι, απλά σταμάτησα να παρακολουθώ.

Όταν κυκλοφόρησε το “ΑΝ”,  δεν πήγα να το δω στον κινηματογράφο. Κάτι δεν μου καθόταν. Ήρθε η ώρα που προβλήθηκε στην ελληνική τηλεόραση και το παρακολούθησα τότε. Δεν μου άρεσε.

Βγαίνοντας το Ένας Άλλος Κόσμος (Worlds apart)  άκουσα με επιφύλαξη όλα τα διθυρραμβικά σχόλια.

Γενικά όπου ακούω πολλά κεράσια, κρατώ και μικρό καλάθι. Λίγο η ανάγκη να δημιουργήσουμε με πίεση ελληνικό star system, λίγο το marketing και πολύ ο ντόρος από τους fan, αλλά και τους “αγαπάμε να μισούμε το Χριστόφορο”, με κάνουν να στέκομαι πιο σκεπτική.

Επειδή για κάποιους οργανωτικούς εσωτερικούς λόγους δεν έχουμε μπορέσει να πάμε να δούμε το Star Wars (μην παίζετε με τον πόνο μου…), όταν θέλησα αυτές τις μέρες να πάω κινηματογράφο, επέλεξα το ‘Ένας Άλλος Κόσμος.

Είχα διαβάσει ότι πρόκειται για μια πολύ προσεγμένη παραγωγή με καταπληκτικούς συντελεστές, μια σύχρονη (εντελώς τωρινή) ιστορία που είναι γροθιά στο στομάχι, συγκινητική με καταπληκτικές ερμηνείες και ότι έχει τροφή για σκέψη.

Σαφέστατα και ήξερα, ότι ήταν του Χριστόφορου Παπακαλιάτη και ναι, το παραδέχομαι, είχα μια επιφύλαξη (επίσης).

Όμως δεν είναι άδικο να κρίνουμε τη δουλειά κάποιου πριν καν την δούμε;

Το γεγονός, ότι οι προηγούμενες δουλειές ενός δημιουργού, δεν με άγγιξαν, προεξοφλεί ότι δεν θα μου αρέσουν οι επόμενες;

Γιατί του αφαιρώ το δικαίωμα της ευκαιρίας και δεν δέχομαι την ωρίμανση του, που θα φανεί μέσα από τη δουλειά του;

Και τελικά πήγα.

Όσο μακριά από την πραγματικότητα του μέσου έλληνα ήταν οι σειρές που είχε παρουσιάσει τα προηγούμενα χρόνια (κατά τη γνώμη μου), τόσο πάνω στην πραγματικότητα του σήμερα είναι αυτή η ταινία.

Ένας άλλος κόσμος Worlds Apart4

Μπορεί να βρεις στοιχεία της δικής σου ζωής  ή κάποιου κοντινού σου ανθρώπου σε κάποια από τις ιστορίες ή και σε όλες.

Με ένα καταπληκτικό cast ηθοποιών: Καταπληκτική Μαρία Καβογιάννη,  (τον αγαπώ)  J.K. Simmons, υπέροχος Μηνάς Χατζησάββας, αλλά και ο Tawfeek Barhom και η Andrea Osvárt, η Νίκη Βακάλη, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ο Δημήτρης Λιγνάδης κι άλλοι. Δεν θα ήθελα να αδικήσω το Χριστόφορο Παπακαλιάτη, ο οποίος είναι  καλός.

Ένας άλλος κόσμος Worlds Apart3 

Δεν είναι μόνο οι ερμηνείες των ηθοποιών που συγκλονίζουν, είναι τα λόγια, που είναι τόσο αληθινά και τόσο μεστά και αυτά από μόνα τους σε κάνουν τουλάχιστον να βουρκώσεις.

Η αξία της ζωής κάθε ανθρώπου και η κινητήριος και καταλυτική δύναμη του έρωτα, του θεού Έρωτα και της σχέσης του με την Ψυχή.

Έμμεσα και άμεσα υπογραμμίζεται η ανάγκη του ανθρώπου να ερωτευτεί για να νιώσει αυτή τη δύναμη, να νιώσει ζωντανός κι ευτυχισμένος.

 

Ένας άλλος κόσμος Worlds Apart2

Είναι κρίμα να κρίνουμε το δημιουργό πριν  δούμε το έργο του.

Γενικά γινόμαστε άδικοι, όταν είμαστε προκατειλημμένοι και δεν δίνουμε ευκαιρίες.

 

Ένας άλλος κόσμος Worlds Apart5

Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, για τα δικά μου δεδομένα και κριτήρια το “Ένας άλλος κόσμος-Worlds Apart” είναι μια καλή ταινία.

Επίσης (για να τα λέμε κι αυτά), είναι ωραίο, ρε σεις, ενώ είμαστε στη μέση μιας τέτοιας κατάστασης οικονομικοκοινωνικοτέτοιας, να βλέπουμε να γίνονται πράγματα (όπως λέει και η Βάνα).

Δείχνει ότι δεν το βάζουμε κάτω, προσπαθούμε κι αυτό είναι ελπίδα κι αισοδοξία.

 

 

Περίληψη της ταινίας

Πρόκειται για μια ερωτική τριλογία με κοινό φινάλε, η οποία ξεδιπλώνεται στην Ελλάδα του σήμερα. Τρεις ιστορίες που ενώνουν Έλληνες και ξένους πολίτες. Τρεις ιστορίες που φέρνουν κοντά δύο διαφορετικούς κόσμους, σε μια Ελλάδα που αλλάζει. Διαφορετικές οπτικές, από διαφορετικές γενιές, πάνω σε θέματα όπως το μεταναστευτικό, το εργασιακό αλλά και τη δεύτερη ευκαιρία που οι ήρωες επιζητούν, με όχημα τον έρωτα. Τρεις γενιές Ελλήνων που πολεμούν να αντέξουν μια σκληρή πραγματικότητα και ξεφεύγουν μέσα από έναν δυνατό έρωτα. Τρεις γενιές ξένων πολιτών που βρίσκονται στη χώρα μας και ερωτεύονται Έλληνες στη δυσκολότερη περίοδο. Κάθε ιστορία έχει τον τίτλο της. Κάθε ιστορία έχει τη δική της ματιά, το δικό της δίλλημα και τη δική της ανατροπή έως ότου ενωθούν σε μια ενιαία πλοκή. Μύθοι και πραγματικότητα χτίζονται και γκρεμίζονται πότε γλυκά, πότε βίαια.